Radio i telewizja dosięgają nas swymi informa w domu, w codziennym otoczeniu. Akt komunikacji’musi tu przeciwstawiać się nie tylko ogólniejszemu zjawisku męczenia się uwagi, lecz także zanurzeniu odbioru w rozmaite drobne zajęcia i zdarzenia, które mu towarzyszą, zanurzeniu w potok powszedniości. I radio, i telewizja z natury rzeczy dysponują ograniczonymi efektami retorycznymi. Bieżąca informacja, komentarze, felietony – wszystkie te przeważające w nich formy. – są z natury retorycznie powściągliwe, konieczna zaś oszczędność czasu uskramnia je jeszcze bardziej Zadanie, które się tu nasuwa, choć implikSje szczególnego przeciwnika, jest w ogólnych zarysach podobne jak winnych przypadkach.:Należy wyrwać akt komunikacji z otoczenia, nadać mu wyrazistą i atrakcyjną odrębność, która zatrzyma na sobie uwagę.
Głosy: (Głosy na Tak: , Głosy na Nie: , Wszystkich głosów: )
Znalazłeś się tutaj dzięki poniższej frazie kluczowej: